Ik ben Alice. Een jonge vrouw van 32 jaar met een volstrekt normaal leven. Tenminste.... Dat had ik. April 2013 kreeg ik te horen dat ik kanker heb, en dat ik niet meer beter word. Mijn wereld stortte in. Maar toch hou ik hoop! Op dit blog schrijf ik over mijn zoektocht naar hoop en mijn strijd tegen deze ziekte.
vrijdag 12 juli 2013
Alweer thuis
Gister ochtend bepakt en bezakt stond ik weer klaar bij het UMCG. Was ook wel redelijk klaar om de vierde kuur in te gaan. Heb natuurlijk altijd flinke tegenzin, maar voelde me fysiek en mentaal stevig genoeg om deze ronde aan te gaan. Eerst bloed laten prikken, daarna wachten in het dagverblijf.. Duurde lang, ondertussen nog een opnamegesprek met een arts, klein lichamelijk onderzoek, geen bijzonderheden. En daarna weer wachten.... Duurde veel langer dan normaal, dus kreeg al een klein beetje het vermoeden dat er iets aan de hand zou zijn. Daarbij waren mijn witte bloedlichaampjes en bloeplaatjes al aan de lage kant tijdens de tussencontrole anderhalve week geleden... En ja hoor, wederom te lage witte bloedlichaampjes, dus opname ging niet door.. In principe is het nu uitgesteld naar dinsdag, dan gaan we weer opnieuw kijken... Nou ja, we zullen zien, probeer er niet al te veel over te stressen, maar weet dat we niet eindeloos kunnen uitstellen. Dat is wel een vervelend gevoel.
Dan maar weer proberen een paar fijne dagen te hebben en hopen dat mijn lijf zich voldoende hersteld!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Doe lekker rustig aan en geniet van je extra daagjes thuis. Het wordt weer mooi weer...
BeantwoordenVerwijderenLiefs Nana