Ik ben Alice. Een jonge vrouw van 32 jaar met een volstrekt normaal leven. Tenminste.... Dat had ik. April 2013 kreeg ik te horen dat ik kanker heb, en dat ik niet meer beter word. Mijn wereld stortte in. Maar toch hou ik hoop! Op dit blog schrijf ik over mijn zoektocht naar hoop en mijn strijd tegen deze ziekte.
maandag 3 juni 2013
Eindelijk geluk(t)
Het is gelukt, hij is eruit!!!!!!!! Vandaag wel de hele dag in het ziekenhuis geweest, maar kreeg om half vijf het verlossende woord dat ik naar huis mocht, en dat ZONDER catheter! Eindelijk goed nieuws, eindelijk iets wat twee kanten op kon en de goede kant uit ging! Dat betekent dat ik weer wat meer kan bewegen en gewoon weer alles aan kan trekken wat ik wil zonder rekening te houden met een stomme zak op mijn been.
En om te vieren drink ik nu een wijntje en gaan Klaas en ik lekker uit eten!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooi dat je de katheter in het ziekenhuis kon achterlaten. Na die vreselijke beproeving van de chemo eindelijk iets dat goed gaat. Nu komen er zonnige dagen waar je van kunt genieten op de nieuwe superbank. Probeer je ook een beetje te kontschoppen, het zakje kan niet meer losschieten? We leven allemaal met je mee in de Roezemoes en hopen dat je de kracht hebt/krijgt om van die chemo-ellende te herstellen. Groet Gerco
BeantwoordenVerwijderen