Weer thuis...

Ben weer thuis... Voor de kuur is het belangrijk dat bepaalde waardes in je bloed goed genoeg zijn, zo niet, dan gaat  het feest niet door... Afgelopen donderdag zag mijn bloed er nog goed uit, maar kennelijk hebben mijn witte bloedlichaampjes alsnog besloten er tussen uit te piepen. Normaal ligt dit op 5, bij mij op 3,8 en om de kuur te mogen doen moet het minimaal 4 zijn. Net niet dus... Maar goed, en nu dan... Nu wordt het een week uitgesteld. Op zich niet zo erg, de oncoloog heeft mij ervan verzekerd dat dit voor het eindresultaat niet uitmaakt. Dus dan nog gewoon een weekje om leuke dingen te doen, goed uit te rusten en te genieten. Maar dan wel hopen dat het zich weer heeft hersteld, want langer wachten zou ik niet prettig vinden.... Overigens is het wel jammer, 25 juni zijn Klaas en ik twee jaar getrouwd en zouden we een paar dagen weg gaan, dat zou denk ik precies gelukt zijn als de kuur vandaag was gestart. Maar met het uitstellen ben ik waarschijnlijk gewoon hardstikke belabberd op die dag. Dus dat moeten we dan ook een weekje uitstellen... Heb natuurlijk wel gevraagd hoe dit komt en wat ik eraan kan doen, maar je kunt er gewoon helemaal niks aan doen... Gewoon afwachten dus. En dat  is wel het lullige, bij een normaal gezond lichaam kun je sporten, gezond eten en genoeg slapen en je voelt je fit, ik kan doen wat ik wil maar bij mij is het alsof mijn lichaam zijn eigen leventje aan het leiden is. Kan heel gezond eten, op tijd slapen en bewegen, maar kan er verder helemaal geen invloed op uit oefenen dat die witte bloedlichaampjes erbij komen. Behalve hopen... En terwijl ik dat doe probeer ik ook gewoon maar te genieten en me er niet te druk over te maken. Heeft niet veel zin om te stressen over iets wat ik niet zelf in de hand heb...