maandag 26 augustus 2013

Can I get a thousand likes for NOT beating cancer?



Ik ben aan het strijden tegen mijn ziekte.. Ik schreef het ook op mijn blog, denk dat ik het wel eens vaker heb genoemd zelfs. Maar vraag me de laatste tijd af of je dit eigenlijk wel zo kunt stellen..?
Als ik denk aan een strijd denk ik aan een gevecht, of een wedstrijd. In elk geval iets waarbij meerdere partijen zijn en waarbij je wat kunt winnen. Ik zie het ook regelmatig op facebook langskomen... Can I get a thousands like for beating cancer?!!! Maar als ik denk aan een wedstrijd denk ik ook aan een eerlijk begin, regels, misschien zelfs aan een scheidsrechter. En dat is wat er in deze strijd ontbreekt, dat is wat er in mijn strijd ontbreekt.. Er zijn geen regels, er is geen gelijk begin, er is geen eerlijkheid. En kun je eigenlijk wel zeggen wanneer iemand kanker overwint dat het zijn of haar verdienste is? En wat nou als je een strijd moet leveren die je niet kunt winnen?
Ik voel me behoorlijk machteloos in deze.. Ik heb zomaar van de een op andere dag een ziekte gekregen, waar ik tegen moet vechten, maar waarbij me vantevoren al wordt gezegd dat ik het niet kan winnen. Wat doe je dan? Can I Get a thousand likes for NOT beating cancer?
Ik denk dat het niet gaat om een strijd. Het blijft gewoon pech hebben, en dan een pech die je echt niet wilt hebben. Een pech waarvan de gevolgen destrastreus zijn. Stel er zijn 100 mensen met een kanker waarvan er 90 beter worden, en 10 mensen overleven het niet. Hebben deze 10 personen dan niet hard genoeg gestreden, hebben ze niet voldoende hun best gedaan? Ok, ik denk wel dat je kunt bij dragen aan je herstel. Een gezonde levenstijl is al een goed begin, voldoende slaap, rust, gezond eten, beweging, noem maar op. Maar hetgeen wat bepaalt of je gaat winnen, dat heb je niet in de hand. Alsof je naar het casino gaat en gaat strijden tegen de gokkast.
Maar een gevecht is het wel, dat zeker. En een hele zware. Een gevecht tegen de cadeautjes van kanker. Tegen het slecht voelen, en een gevecht met mezelf om te blijven staan. Een dagelijks gevecht om de dagen door te komen tijdens en na de kuren, een gevecht om positieve gedachten vast te houden. Een gevecht tegen de vermoeidheid, tegen de onzekerheid die ik ervaar sinds ik ziek ben. Een gevecht tegen angsten en enge gedachten. Een gevecht waarvan ik vaak het gevoel heb dat de uitslag al bepaald was toen ik begon..
En toen bedacht ik het volgende. Ik ga een bericht op Facebook zetten. Met deze tekst. Voor mij, voor mijn cancer siters die aan het strijden zijn en niet zullen winnen, en voor alle vrouwen deze strijd hebben verloren en met hun dood hebben moeten bekopen.

Can I get a thousand likes for NOT beating cancer?
Hi, I'm Alice, a 32 year old woman with Small Cell Cervical Cancer stage 4. Incurable. I often read that people get a thousand likes for beating cancer. I also have cancer. And I'm fighting my ass off. But my doctors are telling me that I will not survive. Not everyone who is figthing cancer will survive. But we are fighting too! Can I get a thousand likes for NOT kicking cancers ass? Can I get a thousand likes for all the women who fought but did not win this battle? Can I get a thousand likes for the women who are fighting and dying of this horrible and agressive cancer?
Please like and share.

Aan iedereen die dit leest en bij mij op facebook zit, graag liken en delen. Heel erg bedankt daarvoor!

Verder vecht ik op dit moment tegen de verveling.. Weet niet meer zo goed wat ik moet tijdens de chemoweken... Ik voel me te belabberd om echt wat te doen, maar ook te goed om niks te doen zeg maar. Dus wat doe je dan? Hang een beetje met mijn telefoon en tablet, kijk hier en daar wat tv, lezen gaat niet echt lekker met mijn chemohoofd, ben wat aan het haken.. En dan?? Wat doe je dan? Als iemand een goeie tip heeft... Graag.. En mijn hoofd, het is alsof er alleen maar watten inzitten. Voel me de dagen na de kuur heel wazig, de hele dag,.. Verder ben ik deze kuur overigens zonder al te erge kleerscheuren doorgekomen. Misselijkheid was best goed onder controle, geen duizelingen gehad. Vooral een vervelend gevoel in mijn lichaam van de medicatie, wel moe maar slecht slapen en een weeig gevoel in mijn maag en de neuropathie begint aardig toe te slaan in mijn voeten, al is daar best aardig mee te leven. En ik hou vol, dat is eigenlijk wat ik doe. Inmiddels ben ik al weer even verder en moet zeggen dat ik goed op ben geknapt. Zo goed dat het afgelopen weekend tijd was voor een bierproeferij... :) Ben bij een proeferij van Grunn bier geweest, was erg leuk en vooral heel lekker. Zes verschillende biertjes geproefd, vooral de trippel en het bokbier was errug lekker! Daarna uiteten geweest bij de Festibule, dat was erg gezellig, maar dramatisch slecht! Vriendelijke maar onervaren en onoplettende bediening en het eten was echt waardeloos, geen aanrader dus.. Gelukkig was de bedrijfsleidster(?) het met ons eens en hoefden we het eten niet te betalen.. Maar toch jammer. Ze waren ook mijn toetje vergeten maar dit heb ik goedgemaakt door naar de Fiorin te gaan en daar TWEE toetjes te eten... (Ok, niet erg goed voor mijn dieet...) Daarna voor een afzakkertje naar Roezemoes, dat was veel te leuk. Zo leuk dat ik het voor elkaar heb gekregen om zeker 6 de Koninks achterover te tikken (na de proeferij en de nodige consumpties bij de Festibule) en pas tegen drieen in mijn bed lag. En de volgende dag natuurlijk heel beroerd was.. Tijdens mijn chemo's is het me gelukt om niet over te geven, daar heb ik zondag ochtend flink verandering in gebracht... Geloof dat mijn lijf het druk genoeg heeft om andere dingen op te lossen, laat staan dat ze tijd heeft om een hele sloot bier te verwerken.. Ahum, niet zo slim, maar toch een reuze leuke avond gehad dus was het ook wel een klein beetje waard.. (Al was de avond waarschijnlijk ook reuze leuk geweest met een paar biertjes minder..).

En nog goed nieuws! Mijn alltime lievelingsprogramma is weer op tv. Masterchef Australie! En dan ook nog eens twee series tegelijk..! Dat lost ook een beetje mijn vervelingsprobleem op.. En kwam er pas gister achter dus kan de komende dagen helemaal los met uitzending gemist.. :)

2 opmerkingen:

  1. Tja, ik wilde inderdaad haken of breien aanraden, maar toen ik verder las kwam ik tegen dat je al wat haakte... Ik zal voor je nadenken over een activiteit tegen de verveling.
    En, ik zal je FB bericht delen!
    Liefs Nana

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hi Alice, ik volg je blogs al enkele maanden sinds Klaas me op het werk vertelde wat er aan de hand is. We kennen elkaar helemaal niet en Klaas kom ik eigenlijk ook nooit tegen, maar vol bewondering, respect en meestal met een lach en een traan volg ik je blogs. Ik vond dat ik je dan ook wel eens een berichtje moest sturen: dus Alice, zet hem op, blijf inderdaad dromen en schrijven. Die ezel klinkt geweldig! Heel veel sterkte! Lieve groet, Rosa Los

    BeantwoordenVerwijderen