Zoveel pech

Ik heb de laatste tijd zoveel pech! Zou toch echt denken dat mijn voorraadje pech nu zo’n beetje op aan het raken is..

Zou eigenlijk vandaag (donderdag) opgenomen worden in het UMCG om te starten met mijn behandeling. Maar kreeg de nacht van dinsdag op woensdag zoveel pijn dat we het ziekenhuis maar weer gebeld hebben. Zelfs na een flinke opgehoogde hoeveelheid pijnstilling bleef de pijn maar komen.. Om 5 uur in de ochtend naar het UMCG, de arts wilde me zien. Ben aan een infuusje met morfine gehangen, wat gelukkig de pijn snel kon verzachten. Wat onderzoekjes gedaan, niet echt iets nieuws uitgekomen, en de artsen stelden voor me vast op te nemen, zodat we de pijn goed onder controle zouden kunnen houden. Maar woensdag was ook de dag dat we naar Amsterdam zouden gaan, dus konden we, in overleg met de arts, zwaardere pijnstilling meekrijgen en toch die kant uit gaan. Hebben de nieuwe pillen gehaald, zijn naar huis gereden en kwam eigenlijk meteen tot de vervelende conclusie, dat het gewoon niet ging! De pijn kwam er weer dwars door heen, zelfs met 3x morfine uit het ziekenhuis en mijn nieuwste zware pijnstillers. Uiteindelijk kon de afspraak met Anthonie van Leeuwenhoek Ziekenhuis telefonisch en heb ik om een uur of twaalf het UMCG gebeld met het verzoek me direct op te nemen. Dit bleek later niet voor niets…

Het duurde even voordat de pijn goed en wel onder controle was, maar na flink wat morfine injecties en een verdubbeling van deze dosis, kregen we de pijn einde van de middag onder controle. Wel merkte ik dat het plassen wat minder goed ging…

De avond vroeg slapen, donderdag zou de startdag van mijn kuur worden, dus zware dag voor de boeg en zware nacht achter de rug. Nog even plassen voor het slapen, maar dit lukte niet, terwijl ik toch erg veel had gedronken (van morfine krijg je dorst!). Even weggedommeld en later weer proberen dacht ik.. Voelde dat mijn blaas vol was! Dus dacht dat het nu wel zou lukken, maar nee hoor, niets…! Zo gek! Wel een supervolle blaas, maar geen plas… Shit… Verpleging gebeld, zij heeft de inhoud van mijn blaas gemeten, inderdaad vol.. Dus zou een katheter krijgen (voor degenen die het willen weten, is een buisje in je urinebuis, wat vast zit aan een soort ballonnetje in je blaas, waardoor je urine door het buisje in een zak loopt). Fijn… Dames van de verpleging erbij, allebei een poging gedaan en nog een tweede (uiteindelijk 3 pogingen), maar lukte niet. Heb ik weer… Mocht ik wachten op een uroloog die ‘ingevlogen’ zou worden. Paar uur later, twee dokters en een verpleegkundige erbij (schaamte leer je snel af in een ziekenhuis..), om vervolgens door de specialist nog een poging te laten doen. Zou jullie de zeer vervelende details besparen, maar na aardig wat gewrik is het dan eindelijk gelukt, en natuurlijk een flinke opluchting. Toen ik in de ochtend wakker werd zat er bijna anderhalve liter urine in het zakje naast bed… Ongelooflijk hoe vol mijn blaas was... Durfde me helemaal niet te bewegen, bij beweging voel je het buisje bewegen, echt super onprettig. Heb dus helemaal stil gelegen en durfde me pas toen de verpleging er was weer te bewegen. Zit echt super onprettig, bij het lopen of bewegen voel je het heel duidelijk zitten, echt rot gevoel! Het was me wel weer een nacht, maar gelukkig speelde dit zich af in het ziekenhuis, en niet in mijn eigen slaapkamer. Toch blij met die vervroegde opname.

De second opinion in het AvL heeft overigens jammer genoeg geen nieuwe info opgeleverd, zij zouden dezelfde behandeling voorschrijven als die ik nu in het UMCG zal krijgen. Vandaag is de behandeling gestart. Eerst het spoelen, gewoon een zak met vocht via een infuus, en daarna de eerste zak met chemo. Daar ging ik dan. Het gif druppelde langzaam het infuus in. Zou ik het voelen? Vroeg ik me af. Zou ik nu gelijk ziek worden? Maar eigenlijk heb ik er nog niks van gemerkt. Heb wel medicijnen tegen de misselijkheid gekregen, maar voel me nog normaal. De zak met chemo heeft van 17 tot 19 uur gelopen, daarna weer grote zakken met vocht, dit gaat de hele nacht wel door. Dan is zo’n katheter wel handig, hoef niet naar de wc… Het glas blijft halfvol! J

Morgen middag krijg ik twee zakken chemo en veel vocht en overmorgen nog één. Dan spoelen en dan hopelijk zondag weer naar huis.

Word weer vreselijk goed verzorgd trouwens! Klaas is er bijna altijd, helpt me met wassen, is ontzettend lief voor me! Vannacht heb ik de ziekenhuiskamer (4 persoons) voor mij alleen, dus Klaas mag een nachtje blijven slapen, superfijn! Heeft ook de allermooiste bos rozen voor mij meegebracht. Mijn zusje brengt me zelfs in het ziekenhuis dagelijks een versgemaakte smoothie, mijn moeder en zusje maken iedere dag lekkere groentesoep voor me en hebben een supermooie magnolia tak voor me meegenomen. En verder is iedereen weer superlief en betrokken!