maandag 15 april 2013

Hoofdstuk 5 Bloed



Heb een receptje mee gekregen voor naproxen, tegen de pijn. Het bloeden zou nog even aanhouden… Maar in de loop van de middag vertrouwde ik het niet, de pijn werd erger en mijn buik werd dik en hard. Naar het ziekenhuis gebeld, maar niks om me op dat moment heel veel zorgen over te maken, de bloeding was normaal omdat ze biopten had genomen van het gezwel. Na 10 paracetamol en 3 naproxen ben ik naar bed gegaan. Ondanks alle pijnstilling bleef de pijn en die harde buik. En werd ik ’s nachts wakker. Ik voelde dat ik meer bloedde, en ben onder de douche gaan staan. Weer terug naar bed en toen begon het… Ik begon vreselijk te bloeden. Klaas heeft heel lief allemaal handdoeken gepakt, maar het ging overal door heen, het werd meer en meer. In paniek heb ik om 3 uur ‘s nachts het ziekenhuis gebeld. Ze zou mijn dossier erbij pakken en me terugbellen. En toen raakte ik in paniek, begon heel heftig te schudden met mijn benen en buik, ik dacht dat ik al in shock aan het raken was (bleek later wel mee te vallen, maar op dat moment dacht ik dat echt). Heb het ziekenhuis weer gebeld en gezegd dat ze me moesten komen halen… Kun je niet zelf komen vroeg ze, jullie wonen vlakbij..? Nee dat gaat niet!, riep ik, anders bel ik zelf een ambulance! Tien minuten laten stonden er twee broeders in onze slaapkamer, wat was ik blij dat ze er waren! Ze hebben me aan een infuus gelegd en ik ben, met de drie mannen, voorzichtig naar beneden gelopen. De brancard stond buiten op me te wachten, ben erop gelegd, helemaal in dekens gewikkeld en in riemen gebonden en zijn we naar het ziekenhuis gereden. Mag ik dan nu flauwvallen vroeg ik? Gelukkig was Klaas al die tijd bij me.

In het ziekenhuis stond de arts op me te wachten. Met een papiertje met wat aantekeningen. Ondertussen werd er bloed afgenomen. Ze heeft weer wat aan mn buik gevoeld (die al weer een stuk zachter voelde) en had het over dat de uitslag van mijn bloed er al was. Zo snel? Het zag er op zich goed uit, maar mijn hb was aan de hoge kant.. Hb??? Wat is dat?? Hoog klinkt niet goed! Maar dat was ijzer, dus wel ok. En mijn leverwaardes waren aan de hoge kant, maar dat zou ook te maken kunnen hebben met de antibiotica die ik gehad had. Wat?? Dacht ik?? Hoge leverwaardes, wat betekent dat? Zit de kanker al in mijn lever?? Ga ik dood? Vanmorgen had ik nog geen kanker en nu lig ik in het ziekenhuis met kanker en een bloeding!

Ze zouden het nog even aanzien, want ik had niet dusdanig veel bloed verloren dat ik echt in shock zou raken (was wonder boven wonder ook niet flauwgevallen), maar ik moest wel nuchter blijven want misschien zouden ze wel moeten opereren. En ze zou me opnemen. Even later werd ik naar mn kamer gebracht, kreeg Klaas van de lieve verpleegster een bed naast me en om 5 uur gingen we slapen. Voor het eerst van mijn leven in een ziekenhuis bed, aan een infuus…. Om half zeven werd ik al wakker en hoorde van de verpleging dat er een arts bij me zou komen, waarschijnlijk tussen acht en negen. Gelukkig knapte ik snel op, het bloeden hield op en de pijn werd snel minder. Maar moest wel nuchter blijven voor een eventuele operatie. Uiteindelijk kwam de lieve verpleegster om twee uur zeggen dat ik weer mocht eten, infuus mocht er ook af gelukkig, want ik hoefde niet geopereerd te worden! Joepie! Maar moesten nog wel even wachten op de arts.. Uiteindelijk kwam de dame om 17:30 u (!) en vertelde inderdaad dat we naar huis mochten. Even later gelukkig weer veilig thuis….

Geen opmerkingen:

Een reactie posten