Vandaag
heb ik al de petscan laten maken. Nu lekker thuis met Klaas een wijntje aan het
drinken en proberen een klein beetje bij te komen van de laatste 14 dagen…
De scan
viel me reuze mee! Vond het wel jammer dat ik nuchter moest blijven, want mn
eetlust is in elk geval weer terug.. Ik had trek! En wie mij een klein beetje
kent weet dat ik graag fantaseer over eten J Dus tijdens de scan lag ik te denken aan wat ik
allemaal ging eten later, en overwoog zelfs vanuit het ziekenhuis rechtstreeks
naar de mac Donalds te gaan..
Voor de
scan moest ik flink wat water drinken en hebben ze radioactieve suiker in mn
aderen gespoten. Op het prikje na voelde ik hier niks van. Daarna moest ik een
uurtje wachten om de suiker goed door mn lichaam te laten opnemen, in een
speciale rustkamer. Dit was comfortabel, relaxte stoelen, tijdschriftje erbij..
Lag met twee andere mensen in deze kamer, maar mocht niet praten. Als je dit
doet schijnt deze suiker meteen naar je stembanden te gaan en geeft dit een
vertekend beeld. Na een uurtje werd ik opgeroepen en mocht ik de scanruimte in.
Het was hetzelfde apparaat als bij de ct scan, alleen heb ik er dit keer ruim
een kwartier in moeten liggen. Maar ook dit was comfortabel, kreeg wat onder mn
knieen en een lekkere warme deken. . Voelde alleen wel steeds een haar in mn
hals kriebelen, en mocht me niet bewegen…
Daarna
boodschapjes gedaan en thuis lekkere tapas gemaakt en een flesje wijn
opengetrokken, heerlijk!!
Al met al
heb ik best een fijne dag gehad vandaag. Vanmorgen lekker met Klaas en Lucky
(de hond) in het Sterrebos in het zonnetje gezeten, daarna ziekenhuis en nu
lekker thuis. En heb de hele dag nauwelijks pijn gehad en voel me minder
vermoeid dan de afgelopen dagen. Daardoor voelt het ook weer allemaal wat
onwerkelijker wat er allemaal gebeurt, al is het ook fijn om me weer even een
beetje normaal te voelen.
Morgen
heb ik een afspraak bij een antroposofische arts, om te kijken of ik wellicht
wat heb aan maretak injecties. De stof in deze injecties activeert het
immuunsysteem en heeft ook nog een kankerdodende werking; precies wat ik nodig
heb dus! Heb dit ook besproken met mijn oncoloog, moet alleen van tevoren even
checken of dit geen wisselwerking geeft met de chemo straks, maar anders mag ik
dit gewoon doen van haar. Zie het ook als een aanvulling op het reguliere
traject, en aangezien dit een hele pittige zal worden, is iedere vorm van
ondersteuning meer dan welkom! Ben inmiddels ook begonnen met vitamine C,
cranberry supplementen (heb inmiddels een chronische blaasontsteking, maar
volgens de eerste gynaecoloog is antibiotica niet zinvol nu, soort van dweilen
met de kraan open), multivitamine supplementen en dan nog mijn dagelijkse
portie pijnstilling. (Voor iemand die normaal ging kokhalsen bij een poging een
vitaminepil door te slikken, worstel ik me erg goed door deze flinke
hoeveelheid pillen heen. Blijf mezelf verbazen! Ook het prikken kan ik
inmiddels erg goed doorstaan, al moet ik wel toegeven dat ik van tevoren altijd
een beetje piep, wat me iedere keer een soort voorkeursbehandeling heeft
gegeven, zo heb ik al een paar keer in de ligstoel plaats mogen nemen en heb ik
de kinderbehandeling gekregen bij de bloedafname J).
En mijn
lieve zusje komt me iedere ochtend een zelfgemaakte smoothie brengen! Echt
super lief!
Daarnaast
krijgen Klaas en ik veel steun, we krijgen ontzettend veel kaartjes, mailtjes,
telefoontjes bloemen (zie foto, en dat is maar een deel!) en aandacht. Super
bedankt daarvoor, we voelen ons ontzettend gesteund!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten